Wat is mensenhandel

Mensenhandel is onder andere het werven, vervoeren of verhandelen van mensen tegen hun wil met als doel seksuele uitbuiting, arbeidsuitbuiting of een andere vorm van uitbuiting.

In art. 273f van het Wetboek van Strafrecht kun je precies lezen wat mensenhandel is. Wie zich aan mensenhandel schuldig maakt riskeert een gevangenisstraf van maximaal 12 jaar. 

Mensenhandel bewijzen is vaak moeilijk, bijvoorbeeld omdat je hard moet maken dat er sprake is geweest van dwang. Bij minderjarige slachtoffers hoeft die dwang niet te worden bewezen, omdat het prostitueren van een minderjarige ook zonder dwang al strafbaar is (art. 248a van het Wetboek van Strafrecht).

Jaarlijks worden miljoenen kinderen over de gehele wereld slachtoffer van mensenhandel. Ook in Nederland. Het gaat om jongens en meisjes, die worden gedwongen of verleid tot prostitutie. Of tot financiële of criminele handelingen, zoals het verplicht afsluiten van telefoonabonnementen, fraude met pinpassen en creditcards, of het aanzetten tot drugshandel, zakkenrollen, inbreken, diefstal, het bewaren van gestolen goederen of wapens et cetera. Met name in het buitenland worden kinderen ook vaak slachtoffer van gedwongen kinderhuwelijken. Ook kan er sprake zijn van economische uitbuiting, zoals kinderslavernij, bijvoorbeeld in de huishouding. En kinderen worden misbruikt voor het vervaardigen en verhandelen van kinderporno.  

Ernstige trauma's

Kinderhandel gaat doorgaans gepaard met ongekende fysieke en geestelijke mishandeling. Voor de meeste slachtoffers geldt dat zij, ook nadat zij zijn bevrijd en ‘survivor’ mogen worden genoemd, voor de rest van hun leven kampen met ernstige trauma’s.

Steeds vaker online

Seksuele uitbuiting en misbruik van minderjarigen kan beginnen met ronselen bij een schoolplein, in een uitgaansgelegenheid of gewoon op straat. Maar steeds vaker worden kinderen nu benaderd via internet of social media. Dit heet ‘grooming’. Dat wordt gedaan door kindermisbruikers, die proberen een seksafspraak te maken. Maar ook door ronselende pooiers (mensenhandelaren), die proberen expliciete foto’s of filmpjes te bemachtigen (‘sexting’), door kinderen tot seksuele handelingen voor de webcam te verleiden, foto’s of video’s te laten opsturen of door een afspraakje te maken en de kinderen dan tot seksuele activiteiten te verleiden of dwingen. Vervolgens worden de kinderen met dit materiaal gechanteerd (‘sextortion’) en soms al meteen dezelfde dag online voor prostitutie aangeboden. Dit wordt in Nederland gedaan door pooiers, die wij vroeger loverboys noemden. Ze werken tegenwoordig vaak in netwerken samen en wisselen hun slachtoffers onderling uit.

Ook in Azië

In arme Aziatische landen geven ouders hun kinderen vaak mee aan vreemden. Zoals aan een ogenschijnlijke vriendelijke oudere vrouw, lees mensenhandelaar, die langs de deuren gaat. Zo’n vrouw zegt dan dat ze een leuke baan voor zoon- of dochterlief heeft, in een restaurant, supermarkt of in het huishouden. De straatarme ouders krijgen, als ze hun kind meegeven, meteen een riant, onmogelijk te weigeren voorschot. De kinderen worden vervolgens in vertrouwen meegegeven, maar ze verdwijnen in de prostitutie om soms nooit meer naar huis terug te keren. Maar nu is, ook in Azië, de online kinderhandel explosief gestegen. Niet de ouders, maar jongens en meisjes zelf worden nu via internet of social media direct benaderd en geronseld door vreemden. De kinderen maken stilletjes een afspraak met de spannende vreemdeling om vervolgens te worden misbruikt en/of in de seksslavernij te verdwijnen, waarbij zij net als in Nederland nu ook online worden verkocht en soms wel tot twintig keer per dag worden verkracht. Want klanten, die met duizenden tegelijk onzichtbaar rondsurfen op prostitutie- en seksmassage sites, of zich in een social media app groep van de pooiers hebben laten opnemen, zijn er altijd, elke dag, iedere seconde. 

Moeilijk te traceren

Partnerorganisaties van CPRC bevrijden, in samenwerking met de politie, duizenden kinderen uit de prostitutie. Bijvoorbeeld door het in de gaten houden en later binnenvallen van beruchte bars of bordelen, waarbij de mensenhandelaren worden gearresteerd. Maar tegenwoordig zijn kinderpooiers en hun slachtoffers veel moeilijker te traceren, omdat de handel niet langer alleen in bars of bordelen maar ook online plaatsvindt. Pooier en klant bespreken via internet of social media de prijs en locatie. De verkrachting van het kind vindt plaats op een geheime plek die niemand kent of ziet. Daarnaast zijn het niet alleen de kinderen van arme ouders die in gevaar zijn, want geen enkel kind is veilig voor het ronselen. Vandaar dat het belangrijk is dat wij onze partnerorganisaties helpen met het organiseren van online onderzoek en het frustreren van het contact tussen aanbieders en klanten met speciale interventies.

Ook zetten wij online, net als in Nederland, in het buitenland, lokprofielen in, nu daar niet langer de ouders, maar de minderjarige jongens en meisjes zelf via internet of social media worden benaderd door onbekende ‘groomers’ en ronselaars. De kinderen maken stilletjes een afspraak met de spannende vreemdeling om vervolgens te worden misbruikt en/of in de seksslavernij te verdwijnen. Zij worden daar nu ook, net als in Nederland, online verkocht en soms wel tot twintig keer per dag. Want klanten, met duizenden tegelijk onzichtbaar actief op prostitutie- en seksmassage sites of in een social media app groep van de pooiers, zijn er altijd, elke dag, iedere seconde. 

CPRC proactief en op speciaal verzoek

CPRC is gespecialiseerd in het opsporen van kinderhandelaren, kindermisbruikers en hun slachtoffers, zowel online als op locatie. Wij vechten tegen tienerprostitutie en alle andere vormen van minderjarigenuitbuiting en -misbruik. Zowel in Nederland als in het buitenland. Wij doen aan proactief onderzoek, maar ook aan onderzoek op speciaal verzoek van een ieder die zich zorgen maakt over een kind of meerdere kinderen, die in gevaar lijken.

Heb je ons nodig voor onderzoek? Zijn kinderen in gevaar? CPRC staat 24/7 voor je klaar!